Εκεί που ελπίζαμε να ανοίξουν τα σχολεία, άνοιξε το…. κυνήγι
Εδώ και σχεδόν ένα χρόνο η πανδημία έχει αλλάξει την καθημερινότητα ολόκληρου του πλανήτη, καταστρέφοντας την παγκόσμια οικονομία και σπέρνοντας θάνατο, πόνο και μοναξιά.
Τα μέτρα για το lockdown που ακολουθούν οι περισσότερες χώρες είναι λίγο-πολύ τα ίδια παντού, με μικρές, από χώρα σε χώρα, διαφορές. Σχεδόν όλα τα Κράτη κλείνουν τα σχολεία τους, τα καταστήματα, τα μπαρ και τα εστιατόρια. Μόνον οι δραστηριότητες ζωτικής σημασίας παραμένουν σε λειτουργία και μόνον οι εργαζόμενοι σε αυτούς τους τομείς επιτρέπεται να μετακινούνται, προς και από την εργασία τους. Τα Κράτη παλεύουν να συγκρατήσουν την πανδημία, αντιμετωπίζοντας, ταυτόχρονα με την υγειονομική κρίση, την τεράστια οικονομική κρίση που προκαλεί η παράλυση της οικονομικής δραστηριότητας.
Μέσα σε αυτές τις πρωτόγνωρες συνθήκες, η Ελληνική Κυβέρνηση δημοσίευσε, παραμονή Χριστουγέννων, στο ΦΕΚ τ. Β΄ 5726, Απόφαση που επιτρέπει τις μετακινήσεις με σκοπό το κυνήγι.
Το πώς οι μετακινήσεις των κυνηγών κρίθηκαν ζωτικής σημασίας, θα παραμείνει μάλλον επτασφράγιστο μυστικό των οκτώ υπουργών που συνυπογράφουν την Απόφαση.
Είναι ήδη θλιβερό, εν έτει 2020, να παρουσιάζεται μια περιττή, βάναυση, δολοφονική μανία ως δραστηριότητα κοινωνικά αποδεκτή, πόσο μάλλον ως δραστηριότητα ζωτικής σημασίας, η οποία πρέπει να εξαιρεθεί από τους περιορισμούς του lockdown που υπομένουν οι υπόλοιποι πολίτες. Σίγουρα, πάντως, αυτό δεν μπορεί να θεωρηθεί υπεύθυνη διαχείριση της άγριας πανίδας.
Ποιος ακριβώς θα ελέγξει, υπό συνθήκες lockdown, τους κυνηγούς, όταν δεν ελέγχονται αποτελεσματικά ούτε σε κανονικές συνθήκες; Το κυνήγι στην Ελλάδα χαρακτηρίζεται από άκρατη λαθροθηρία: θηρεύονται απαγορευμένα είδη, σε απαγορευμένες περιοχές, με απαγορευμένα όπλα και απαγορευμένα εξαρτήματα, σε απαγορευμένες περιόδους και ώρες, σε απαγορευμένες ποσότητες.
Πάνω από το ένα τρίτο των πληθυσμών των πουλιών της Ευρώπης έχει χαθεί μέσα στα τελευταία 15 χρόνια, με μερικά κοινά είδη της ορνιθοπανίδας να έχουν χάσει 50% με 80% του πληθυσμού τους και με εντοπισμένο το βάρος του προβλήματος στη Μεσόγειο, όπου οι διαδρομές των αποδημητικών πτηνών διασταυρώνονται με τοπικές κυνηγητικές παραδόσεις.
Το άνοιγμα του κυνηγιού, με τη θηροφυλακή σε αναστολή, τα δασαρχεία να υπολειτουργούν και με τους πολίτες κλεισμένους στα σπίτια τους, ισοδυναμεί με πρόσκληση για μαζική εξόντωση της άγριας πανίδας, αδιακρίτως, χωρίς μάρτυρες και ελεγκτές.
Στην πανδημία, ο Έλληνας δεν επιτρέπεται να μετακινηθεί στη φύση για να ακούσει τα πουλιά να κελαηδούν, όμως, από ανήμερα τα Χριστούγεννα, επιτρέπεται να μετακινηθεί για να τα σκοτώσει. Ωραίο χριστουγεννιάτικο δώρο επιφύλαξε η Κυβέρνηση στα ζώα, πραγματικό «δώρο ζωής».